Przędza pluszowa została sprowadzona do Chin po wojnie opiumowej.Na najwcześniejszych zdjęciach, które widzieliśmy, Chińczycy nosili zimą szaty skórzane (ze wszystkimi rodzajami skóry od wewnątrz i satyną lub tkaniną na zewnątrz) lub szaty bawełniane (wewnątrz i na zewnątrz).Wszystkie są z waty na środku materiału), tłuste i tłuste, zwłaszcza dzieci, jak okrągłe kulki.Pierwszymi ludźmi, którzy robili na drutach swetry, byli obcokrajowcy, którzy przybyli do Chin.Powoli wiele zamożnych i modnych kobiet zaczęło także uczyć się robótek ręcznych.Na początku XX wieku w nadmorskich miastach, takich jak Szanghaj i Tianjin, dzierganie swetrów stało się powszechną praktyką.rodzaj mody.
Kłębek wełny, dwie igły bambusa, siedzą bezczynnie pod oknem salonu, słońce świeci na ramiona kobiety przez haftowany biały parawan, ten komfort i cisza są nie do opisania.W Szanghaju w wielu sklepach specjalizujących się w przędzy wełnianej na stole siedzą mistrzowie, którzy uczą robienia na drutach kobiet, które kupują wełnianą włóczkę.Powoli ręcznie robione na drutach swetry stały się także źródłem utrzymania wielu kobiet.„Dobra robota w pracy” stopniowo zastąpiła „dobrą robotę w hafcie” i stała się komplementem dla damy za jej pomysłowość.Na starych kartkach miesięcznych w Szanghaju zawsze widnieje piękność z trwałą fryzurą, ubrana w kolorowy cheongsam i ręcznie robiony biały sweterek z pustym wzorem.Popularność swetrów robionych ręcznie na drutach spowodowała szybki rozwój przemysłu wełnianego.Nawet w latach wojny wiele krajowych gałęzi przemysłu zostało zmuszonych do zaprzestania produkcji, a przemysł produkcji wełny ledwo mógł się utrzymać.
Czas publikacji: 19 lipca 2022 r