अफू युद्धानंतर प्लश यार्नची चीनमध्ये ओळख झाली.आम्ही पाहिलेल्या पहिल्या फोटोंमध्ये, चिनी लोक हिवाळ्यात एकतर चामड्याचे झगे (आतून सर्व प्रकारचे चामड्याचे आणि बाहेरून साटन किंवा कापड असलेले) किंवा सुती वस्त्रे (आत आणि बाहेर) परिधान करत होते.ते सर्व कापडाच्या मध्यभागी कापूस लोकर आहेत), चरबी आणि चरबी, विशेषत: मुले, गोलाकार बॉल्ससारखे.स्वेटर विणणारे पहिले लोक चीनमध्ये आलेले परदेशी होते.हळूहळू अनेक श्रीमंत आणि फॅशनेबल महिलाही हाताने विणकाम शिकू लागल्या.20 व्या शतकाच्या सुरूवातीस, शांघाय आणि टियांजिन सारख्या किनारी वस्तीच्या शहरांमध्ये, स्वेटर विणणे ही एक सामान्य प्रथा बनली होती.फॅशन प्रकार.
लोकरीचा गोळा, दोन बांबूच्या सुया, दिवाणखान्याच्या खिडकीखाली निस्तेज बसलेले, नक्षीकाम केलेल्या पांढऱ्या पडद्यातून स्त्रीच्या खांद्यावर सूर्यप्रकाश पडतो, किती प्रकारचा आराम आणि शांतता अवर्णनीय आहे.शांघायमध्ये, लोकरीच्या धाग्यात विशेषज्ञ असलेल्या अनेक दुकानांमध्ये टेबलवर बसलेले मास्टर्स आहेत, जे लोकरीचे धागे विकत घेणाऱ्या महिलांना विणकाम कौशल्य शिकवतात.हळुहळु हाताने विणणारे स्वेटर हे अनेक महिलांच्या उदरनिर्वाहाचे साधन बनले आहे."कामावर चांगली नोकरी" ने हळूहळू "भरतकामात चांगली नोकरी" ची जागा घेतली आणि ती तिच्या कल्पकतेसाठी एका महिलेची प्रशंसा बनली.जुन्या शांघाय महिन्याच्या कार्ड्सवर, रंगीबेरंगी चेओंगसम आणि पोकळ पॅटर्न असलेले हाताने विणलेले पांढरे स्वेटर परिधान केलेली पर्म-केसांची सुंदरता नेहमीच असते.हाताने विणलेल्या स्वेटरच्या लोकप्रियतेमुळे लोकर उद्योग वेगाने विकसित झाला.युद्धाच्या काळातही, अनेक राष्ट्रीय उद्योगांना उत्पादन बंद करण्यास भाग पाडले गेले आणि लोकर उत्पादन उद्योग जेमतेम राखू शकला.
पोस्ट वेळ: जुलै-19-2022