نخ مخمل دار پس از جنگ تریاک به چین وارد شد.در اولین عکس‌هایی که دیدیم، چینی‌ها در زمستان یا روپوش‌های چرمی (با انواع چرم در داخل و ساتن یا پارچه در بیرون) یا لباس‌های نخی (داخل و بیرون) به تن داشتند.همه آنها پشم پنبه در وسط پارچه، چاق و چاق، به خصوص کودکان، مانند توپ های گرد.اولین افرادی که ژاکت بافتند خارجی هایی بودند که به چین آمدند.به تدریج، بسیاری از زنان ثروتمند و شیک پوش نیز شروع به یادگیری بافتنی کردند.در آغاز قرن بیستم، در شهرهای ساحلی مانند شانگهای و تیانجین، بافتن ژاکت به یک روش معمول تبدیل شده بود.نوعی مد
یک گلوله پشم، دو سوزن بامبو، بیکار نشسته زیر پنجره اتاق نشیمن، آفتاب از میان صفحه سفید دوزی شده بر شانه های زن می تابد، نوع آسایش و آرامش وصف ناپذیر است.در شانگهای، بسیاری از مغازه های متخصص در نخ پشمی، استادانی روی میز نشسته اند و به زنانی که نخ پشمی می خرند، مهارت های بافتنی را آموزش می دهند.آرام آرام ژاکت های دستباف نیز به وسیله ای برای امرار معاش بسیاری از زنان تبدیل شده است."کار خوب در کار" به تدریج جایگزین "کار خوب در گلدوزی" شد و به دلیل نبوغش برای یک خانم تبدیل به تعریف شد.در کارت‌های قدیمی ماه شانگهای، همیشه یک زیبایی با موهای پرم وجود دارد که یک چئونگ سام رنگارنگ و یک ژاکت سفید دست‌بافت با طرح توخالی پوشیده است.محبوبیت پلیورهای دستباف باعث شد صنعت پشم به سرعت توسعه یابد.حتی در سال های جنگ، بسیاری از صنایع ملی مجبور به توقف تولید شدند و صنعت تولید پشم به سختی می توانست حفظ کند.
زمان ارسال: ژوئیه-19-2022